Kjøpte snøfreser i fjor. Hadde jo ønsket meg det lenge, men jeg er ikke så snill av meg, og siden naboen ikke hadde snøfreser han heller, så tenkte jeg at dersom jeg stiller med maskin, og naboen bare har tradisjonell sørlandsskuffe, så ville jeg måtte vente med å måke til han var ferdig. I motsatt fall måtte jeg gå bort til ham og si at; «Du, slapp av. Jeg tar snøen for deg etterpå». En gang er greit, men det ville nok blitt to – og tre ganger. Da var det plutselig blitt tradisjon, og da satt jeg i saksa. Naboen kunne sitte inne og kose seg mens jeg måket snø både for meg og ham.

Nei, det unte jeg ham ikke, så jeg har brukt sørlandsskuffa i alle år og mosjonert – mange ganger sammen med naboen, med nikk og smil og uff-uff – fært med denna snøen du.

Men i fjor kjøpte naboen snøfreser – i august. Jeg kjenner nabo’n og så for meg situasjonen etter de kraftige snøfall -> Han gliser og freser – jeg skuffer og surmuler. Etter skuffingen ville jeg frese til kona og si at: Jeg vil ha snøfreser.

Vi ble enige om at vi skulle investere vi også, og jeg ringte og bad Byggshoppen holde av en til meg. Vi var kommet til oktober – best å være forberedt.

Fruen er forståelsesfull, og samme dag som jeg skulle hente min investering tok hun en liten prat med naboen over asfalten. Det viste seg at han hadde en hestekraft mer enn jeg hadde bestilt. Du ser situasjonen som var i emning? Snø – snø – snø. Og vi er begge ute og freser. Tilfeldigvis er vi side om side nede ved veien, maskinene peker i samme retning, og uten et ord freser vi samtidig – og med en overlegen mine og et blunk med ene øyet fra nabo’n ser vi snøen fare i to kraftige spruter – og naboen kaster snøen lengst – mens jeg freser – innvendig.

På vei til Byggshoppen hadde jeg strategien klar. Bytte bestilling til en sak som var like kraftig som naboens (Type Partner PSB270). Ikke kraftigere, jeg er en forsiktig kar og ville nødig provosere til håndgemeng eller sammenstøt av noe slag.

Og nå freser vi i full forståelse med hverandre. Gode – like gode – naboer – med ryggene i behold, m.a.o. i fin form.